Najstarsze historyczne wiadomości o Krakowie datowane są na lata 965-966. Zawdzięczamy to żydowskiemu podróżnikowi Ibrahimowi synowi Jakuba, który relacjonując swoje wędrówki na dworze cesarza Ottona wspomniał o osadzie
handlowej nad Wisłą. Trzeba jednak pamiętać, że ślady pobytu człowieka na tym terenie sięgają epoki paleolitu.
Po roku tysięcznym na Wawelskim wzgórzu powstał kościół będący siedzibą biskupstwa. W 1039 roku książę Kazimierz Odnowiciel wybrał miasto Kraków na polityczną stolicę państwa.
Znaczącą datą był rok 1241 kiedy Kraków został niemal doszczętnie zniszczony przez Tatarów. Jednak po tym ciężkim doświadczeniu miasto szybko podźwignęło się z ruin i 5 czerwca 1257 roku krakowski i sandomierski książę
Bolesław Wstydliwy wydał akt lokacji Krakowa. Sporządzony wtedy plan zabudowy miasta oparty na prawie madgeburskim został zachowany do dnia dzisiejszego, wytyczony został Rynek Główny u zbiegu 11 ulic,w jego bliskim
sąsiedztwie powstał też Mały Rynek.
Oficjalną stolicą Polski stał się Kraków 20 stycznia 1320 roku kiedy to Władysław Łokietek koronował się w Katedrze Wawelskiej na króla Polski. W roku 1333 na Wawelu koronował się kolejny król Kazimierz Wielki. 2 lata
później ulokował on w bezpośrednim sąsiedztwie nowe miasto nazwane jego imieniem - Kazimierz. Był to okres wielkiej rozbudowy miasta i wzrostu zamożności jego mieszkańców. Efektem tego było założenie w roku 1364
Akademii Krakowskiej pierwszej polskiej wyższej uczelni, która szybko zyskała duże znaczenie w Europie. W szkole tej pobierał nauki między innymi Mikołaj Kopernik.
Wiek XVI przyniósł okres największego rozkwitu Krakowa. Zamek królewski na Wawelu stał się dzięki włoskim architektom najpiękniejszą budowlą renesansową w Polsce. W roku 1520 rozległo się pierwsze bicie słynnego Dzwonu
Zygmunta.
Niespełna sto lat później kilka istotnych wydarzeń zachwiało potęgą miasta. W roku 1596 król Zygmunt III Waza przeniósł dwór królewski do Warszawy, czarna ospa i powódź dokonały spustoszeń w latach 1651-1652, w roku
1655 wiele zabytków zostało zniszczonych przez Szwedów.
Wiele razy jeszcze Kraków zapisywał się w dziejach Polski. To na krakowskim Rynku w roku 1794 ślubował Tadeusz Kościuszko. Kongres wiedeński w roku 1815 wyznaczył miasto na siedzibę Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach
60-tych XIX wieku uczelnie Krakowa zaczęły ponownie przyciągać najzdolniejszą młodzież ze wszystkich zaborów, w Krakowie tworzyli wielcy artyści, między innymi: Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Tadeusz Boy-Żeleński,
Adam Asnyk.
Obie wojny światowe XX wieku zniszczyły nieco miasto (w samej ofensywie styczniowej 1945 roku poważnie uszkodzono 450 budynków, w tym fragment Katedry Wawelskiej), jednak oszczędzone mu były tak dramatyczne straty jakich
doświadczyły Warszawa czy Wrocław.
Aktualnie Kraków przeżywa okres świetności, zamieszkuje go 756 tysięcy osób, niemal 60 % z nich ma mniej niż 44 lata. W 23 uczelniach wyższych miasta kształci się ponad 200 tys. studentów. Historyczne centrum Krakowa, wraz z nieodległą Kopalnią Soli w Wieliczce zostały w roku 1978 wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Rocznie Kraków odwiedzany jest przez ponad 8 milionów turystów, w tym ponad 2 miliony z zagranicy (najwięcej z Wielkiej Brytanii, Niemiec, Hiszpanii, Włoch, Francji, USA i Rosji).
Patryk Kożuch & Piotr Karcz